top of page

Schizofrenie en drugsgebruik; de onmacht van de zorg

Schizofrenie en drugsgebruik: een combinatie waarmee de zorg in Nederland maar moeilijk overweg kan.


In de verplichte zorgpraktijk komt de advocaat met enige regelmaat zeer kwetsbare mensen tegen, voor wie eigenlijk nooit een stabiele situatie wordt bereikt. Met name psychisch kwetsbare mensen, die bovendien drugs gebruiken vallen vaak tussen de wal en het schip.


Laten we een voorbeeld uit de praktijk nemen (namen en plaatsen zijn gefingeerd).


Johan Gamer is een jongeman, die al op jonge leeftijd is geadopteerd uit een Afrikaans land door liefdevolle ouders. Johan Gamer is gediagnosticeerd met schizofrenie en een stoornis in het gebruik van middelen.


Johan Gamer valt in zorgend Nederland tussen de wal en het schip.


Johan kan soms teruggetrokken en angstig zijn, maar ook opvliegerig. Johan gebruikt af en aan speed en hij blowt. Hij kan niet meer thuis wonen: zijn ouders zijn op leeftijd en steunen hem nog slechts financieel. Johan is dakloos. Hij verblijft in de daklozenopvang of hij is opgenomen, vaak met een zorgmachtiging.


Johan Gamer gebruikt speed of hij rookt wiet: hij noemt dat zelfmedicatie. Dit drugsgebruik leidt er regelmatig toe dat Johan op straat wordt gezet door de GGZ instelling waar hij verblijft. Er wordt dan tegen hem gezegd: als je niet van de drugs afwilt, dan ben je eigenlijk uitbehandeld hier. Johan staat dan weer op straat.


Er wordt uiteindelijk via het RIBW begeleid wonen voor Johan Gamer geregeld. In een andere stad. Dat wel.


Johan houdt van gamen. Hij wil de allerbeste worden. Eigenlijk zit hij het liefst de hele dag achter zijn Playstation. Er zijn ook conflicten. Met name als hij drugs heeft gebruikt en opvliegerig of dwingend is. Na een paar waarschuwingen wordt Johan de RIBW uitgezet. In die andere stad. Johan wordt in de nachtopvang voor daklozen bestolen van kleding en enkele persoonlijke spullen. Hij is bang geworden en vertrekt uit de nachtopvang. Het zorgkantoor is verplicht nazorg te regelen, maar weet ook niet goed wat te doen met Johan. Johan vertrekt ten einde raad uit de stad, terug naar de stad waar zijn ouders wonen.


De ouders van Johan betalen een week lang een Stay Okay verblijf voor hem. Het zorgkantoor trekt zijn handen af van Johan: er hoeft immers geen vervangende woonruimte meer te worden gezocht (hij zit immers in een Stay Okay) en hij is bovendien nu in een andere stad: de stad van zijn ouders.


De advocaat bezoekt Johan Gamer in de Stay Okay. Johan zit te gamen in de woonkamer.


Morgen staat Johan weer op straat. Het geld is op.


Johan heeft honderden behandeldoelen, maar er is sprake van zoveel desorganisatie in zijn hoofd, dat hij niets van de grond krijgt. Je voelt als advocaat aankomen dat de volgende crisis er aan zit te komen. We gaan bellen met het zorgkantoor en de zorg-verantwoordelijke van de GGZ, die hem liever kwijt dan rijk zijn.




29 weergaven

Comments


bottom of page